Blog

Facebook, mimo swojej dominującej pozycji w mediach społecznościowych, w 2011 roku wypadał nieco słabiej pod względem płac startowych. Początkujący pracownicy Facebooka mogli liczyć na średnie zarobki w wysokości 59,1 tys. USD rocznie. Brak danych dotyczących doświadczonych pracowników sugeruje, że struktura zatrudnienia w Facebooku była wówczas zdominowana przez młodszy personel.

Amazon prezentuje odmienną strategię. Firma ta oferuje płace wyższe od średniej rynkowej o 17%. Na początku kariery w Amazonie można było zarobić średnio 72,2 tys. USD rocznie, a po zdobyciu doświadczenia – 110 tys. USD rocznie. To czyni Amazon atrakcyjnym pracodawcą zarówno dla juniorów, jak i seniorów.

Interesujące jest porównanie strategii Amazona i Facebooka. Amazon wydaje się budować stabilną strukturę płac na wszystkich poziomach doświadczenia, podczas gdy Facebook w analizowanym okresie koncentrował się na niższych kosztach na starcie kariery, potencjalnie inwestując w inne benefity lub szybki rozwój.

Cyberataki stanowią rosnące zagrożenie dla przedsiębiorstw oraz instytucji państwowych. Generują one _lawinowo zwiększające się straty finansowe.

Uwaga: Badania wskazują na kluczowe obszary generujące koszty. Największy udział mają procesy
odzyskiwania danych po awarii oraz
wykrywania i analizy zagrożeń.

Odzyskiwanie danych

Proces przywracania danych do stanu sprzed ataku.
Przykład: Odzyskiwanie baz danych klientów po ataku ransomware.

Wykrywanie i analiza zagrożeń

Identyfikacja i badanie potencjalnych oraz aktywnych cyberzagrożeń.
Przykład: Analiza logów serwerów w celu wykrycia podejrzanych aktywności.

Częstotliwość cyberataków ^dynamicznie wzrasta. W ciągu 30 dni, badane organizacje odnotowały średnio 72 udane ataki tygodniowo. To wzrost o 45% rok do roku.

Ważne: Koszty pojedynczego incydentu również rosną. Średni koszt unieszkodliwienia cyberataku to 416 tys. USD. Wzrost o blisko 70% w porównaniu do 250 tys. USD w roku poprzednim.

Dodatkowo: Czas potrzebny na rozwiązanie problemu wydłużył się z ₁₄ do ¹⁸ dni.

1. Wzrost częstotliwości ataków o 45%.
2. Wzrost kosztu pojedynczego ataku o 70%.
3. Wydłużenie czasu reakcji o 4 dni.

Systemy SIEM (Security Information and Event Management) odgrywają kluczową rolę w minimalizowaniu finansowych konsekwencji cyberataków.

Kluczowe korzyści: Instytucje wdrażające rozwiązania SIEM ^zredukowały koszty cyberprzestępczości średnio o 25%.

System SIEM

Technologia SIEM agreguje i analizuje dane z różnych źródeł bezpieczeństwa, umożliwiając szybsze wykrywanie zagrożeń i reakcję na incydenty.

• Szybsze wykrywanie zagrożeń.
• Sprawniejsza reakcja na incydenty.
• Efektywniejsze przeciwdziałanie atakom.

Tom Reilly, wiceprezes HP, komentuje: „Wraz ze wzrostem zaawansowania cyberprzestępstw, ich wpływ finansowy jest dotkliwszy. Organizacje z narażonych sektorów minimalizują negatywne skutki inwestując w specjalistyczne technologie.”

Podkreślenie: Inwestycje w bezpieczeństwo to nie tylko koszt, ale ^strategicza konieczność.

Optymistyczne spojrzenie: To sygnał w walce z cyberprzestępczością, że _{inwestycje przynoszą efekty}.

Kluczowe implikacje strategiczne

Podejście strategiczne

Cyberbezpieczeństwo musi być traktowane jako strategiczny element zarządzania ryzykiem, a nie tylko koszt operacyjny.

Ciągłe inwestycje

Niezbędne są ciągłe inwestycje w nowoczesne technologie bezpieczeństwa oraz w rozwój kompetencji zespołu IT.

Edukacja pracowników

Konieczność regularnej edukacji pracowników w zakresie cyberbezpieczeństwa, aby minimalizować ryzyko ludzkiego błędu.

Inwestycje w cyberbezpieczeństwo powinny obejmować wiele warstw ochrony. Kluczowe obszary to ^{systemy SIEM}, automatyzacja bezpieczeństwa, oraz ciągłe szkolenia pracowników.

1. Systemy SIEM dla monitorowania i detekcji.
2. Automatyzacja SOAR dla szybszej reakcji.
3. Szkolenia dla zwiększenia świadomości pracowników.

Edukacja pracowników to fundamentalny element strategii cyberbezpieczeństwa. Ludzki błąd pozostaje jednym z ^{głównych źródeł} problemów.

Zapamiętaj: Regularne szkolenia i _symulacje ataków phishingowych ^zwiększają odporność organizacji.

Szkolenia z cyberbezpieczeństwa

Programy edukacyjne podnoszące świadomość pracowników w zakresie zagrożeń.
Przykład: Szkolenia z rozpoznawania phishingu i bezpiecznego korzystania z internetu.

W ciągu ostatnich 15 lat Europa Środkowo-Wschodnia (CEE) zyskała miano jednego z wiodących regionów outsourcingowych na świecie, szczególnie w sektorze usług IT. Dynamiczny rozwój tego regionu znacząco wpłynął na globalny rynek pracy. Jakie czynniki zadecydowały o sukcesie CEE i dokąd zmierza przyszłość outsourcingu w tym regionie?

Patrząc z perspektywy branży IT, ostatnie dekady przyniosły fundamentalne zmiany, związane z ekspansją rynku usług dla biznesu w Europie Środkowo-Wschodniej. W porównaniu z Europą Zachodnią, CEE oferuje porównywalną, a często nawet wyższą jakość usług przy zachowaniu konkurencyjności kosztowej.

Uwaga: Kraje takie jak Polska i Czechy, gdzie firma NATEK rozpoczęła działalność w 2004 roku, nie były obciążone przestarzałą infrastrukturą IT ani archaicznymi procesami. To pozwoliło im na szybką adaptację nowoczesnych technologii i przestarzałych metodologii pracy.

Outsourcing IT

Model biznesowy polegający na zlecaniu zadań i procesów związanych z IT firmom zewnętrznym, często zlokalizowanym w innych regionach geograficznych, w celu redukcji kosztów i zwiększenia efektywności.

CEE

Region Europy obejmujący kraje położone między Europą Zachodnią a Wschodnią, charakteryzujący się dynamicznie rozwijającym się sektorem IT i wysokimi kwalifikacjami specjalistów.

Firma NATEK, działająca w regionie CEE od 15 lat, jest świadkiem transformacji outsourcingu w tym regionie. Coraz więcej inwestorów zagranicznych decyduje się na offshoring i nearshoring procesów biznesowych do Europy Środkowo-Wschodniej.

Jeszcze 15 lat temu propozycja przeniesienia projektu IT z Europy Zachodniej do Czech, którą NATEK przedstawił globalnemu liderowi technologicznemu, była postrzegana jako ryzykowna. Dziś NATEK obsługuje klientów z całego świata, prowadząc działalność w Polsce, Słowacji, Czechach i Bułgarii.

Warto zauważyć: Jana Kruzliakova, Head of Business Development w NATEK, zauważa:

„Klienci coraz częściej poszukują szczegółowych informacji o naszych możliwościach i sposobach skrócenia czasu wprowadzania produktów na rynek. Obserwujemy trend przenoszenia projektów z Azji z powrotem do Europy Środkowo-Wschodniej, co ma na celu zwiększenie efektywności. Atrakcyjność CEE rośnie również w oczach firm z Europy Zachodniej i USA, dla których istotna jest bliskość geograficzna i kulturowa.”

Raport ABSL z I kwartału 2019 roku wskazuje, że w Polsce działało 1400 centrów usług BPO, SSC/GBS, IT i R&D, zatrudniających łącznie 307 tysięcy osób – o 10% więcej niż w analogicznym okresie poprzedniego roku.

Od początku 2018 roku do końca I kwartału 2019 roku w Polsce otwarto 91 nowych centrów usług, z czego 80% stanowiły inwestycje zagraniczne. Tylko w ostatnim roku liczba miejsc pracy w sektorze centrów usług wzrosła o 10%, a od 2016 roku aż o 43%. W centrach BPO, SSC/GBS, IT i R&D w Polsce powstaje średnio 85 nowych miejsc pracy każdego dnia.

Dynamiczny napływ inwestycji i nowych projektów stwarza ogromne szanse, ale jednocześnie zaostrza konkurencję o wykwalifikowanych specjalistów IT.

Podkreślamy: Joanna Pejo, Head of Recruitment and HR w NATEK, podkreśla, że firma każdego dnia otwiera drzwi do kariery w CEE dla setek kandydatów z Unii Europejskiej i całego świata.

„Największym wyzwaniem dla menedżerów i pracodawców jest obecnie efektywna rekrutacja, identyfikacja, rozwój i utrzymanie talentów, przy jednoczesnym zarządzaniu kosztami pracy”

Partnerzy NATEK potwierdzają, że Europa Środkowo-Wschodnia jest synonimem wysokiej jakości usług outsourcingowych. Kluczowym czynnikiem jest dostępność wysoko wykwalifikowanych specjalistów.

Unia Europejska wyróżnia się najwyższym na świecie współczynnikiem skolaryzacji na poziomie wyższym (4000 na 100 000 mieszkańców). W połączeniu z bliskością kulturową i dogodnym położeniem geograficznym, wybór tego regionu przez globalne firmy nie jest zaskoczeniem.

Dodatkowo: Silny nacisk na edukację w obszarach STEM (nauki ścisłe, technologia, inżynieria i matematyka) w regionie CEE napędza szybki rozwój rynku usług IT.

Według rankingu Hackerrank, Polska, Rosja, Węgry i Czechy znalazły się w pierwszej dziesiątce, a Bułgaria, Rumunia i Ukraina w drugiej dziesiątce krajów z najlepszymi programistami na świecie.

1. Zalety CEE jako regionu outsourcingowego:
   • Wysoka jakość usług IT
   • Konkurencyjne koszty
   • Duża pula talentów IT
   • Nowoczesna infrastruktura
   • Bliskość kulturowa i geograficzna
   • Silny nacisk na edukację STEM
2. Czynniki sukcesu CEE w outsourcingu IT:
   1. Szybka adaptacja nowoczesnych technologii
   2. Wysoki poziom wykształcenia specjalistów
   3. Dynamiczny rozwój sektora IT
   4. Atrakcyjne środowisko inwestycyjne

Czy ten dynamiczny rozwój outsourcingu w CEE utrzyma się w kolejnej dekadzie? Niektórzy eksperci przewidują, że robotyzacja i automatyzacja procesów (RPA – Robotic Process Automation) sprawią, że lokalizacja projektów i procesów straci na znaczeniu.

Jednak: Aby sprostać rosnącym potrzebom gospodarki, procesy biznesowe będą coraz ściślej integrowane z technologią, co wpłynie na transformację rynku pracy.

Z jednej strony, sektor BPO wdraża robotyzację i automatyzację w odniesieniu do powtarzalnych zadań, które dotychczas wykonywali ludzie. Z drugiej strony, nawet podstawowa obsługa procesów będzie wymagała umiejętności korzystania z zaawansowanych programów i narzędzi.

To oznacza konieczność ciągłego doskonalenia i rozwoju nowych kompetencji przez pracowników sektora usług IT i BPO.

RPA – Robotic Process Automation

Technologia automatyzacji procesów biznesowych wykorzystująca roboty programowe (boty) do wykonywania powtarzalnych, rutynowych zadań, zastępując manualną pracę ludzką, co prowadzi do zwiększenia efektywności i redukcji kosztów.

• Kluczowe trendy w przyszłości outsourcingu CEE:
  1. Wzrost znaczenia automatyzacji i robotyzacji
  2. Ciągła potrzeba doskonalenia kompetencji pracowników IT
  3. Integracja procesów biznesowych z technologią
  4. Transformacja rynku pracy w sektorze usług
• Wyzwania dla sektora outsourcingu CEE:
  • Adaptacja do zmian technologicznych
  • Utrzymanie konkurencyjności w erze automatyzacji
  • Rozwój kompetencji przyszłości

Klub CIO, ceniona platforma wymiany wiedzy i doświadczeń dla kadry zarządzającej IT w Polsce, serdecznie zaprasza na wyjątkowe wydarzenie – Otwarte Spotkanie Klubu CIO. To prestiżowe forum, adresowane nie tylko do Członków Klubu, ale także do szerokiego grona menedżerów IT, specjalistów ds. technologii informacyjnych oraz wszystkich entuzjastów nowoczesnych rozwiązań w branży. Spotkanie odbędzie się (uwaga: zmiana daty!) 10 marca 2005 roku, w malowniczym ośrodku szkoleniowym MT&DC w Falentach, zaledwie rzut kamieniem od Warszawy.

Głównym focusem nadchodzącego spotkania będzie dogłębna analiza praktycznego wymiaru ITIL w Polsce. Ten globalny standard, (zbiór najlepszych praktyk), dotyczący zarządzania usługami IT, nieustannie zyskuje na popularności i staje się kluczowym elementem strategii IT w coraz większej liczbie polskich organizacji.

Spotkanie Klubu CIO ma na celu stworzenie unikalnej przestrzeni do poszerzenia wiedzy (zarówno teoretycznej, jak i praktycznej) na temat implementacji ITIL, zrozumienia korzyści płynących z jego wdrożenia oraz identyfikacji potencjalnych wyzwań. Będzie to nieoceniona okazja dla uczestników do wymiany doświadczeń, nawiązania kontaktów branżowych oraz uzyskania praktycznych wskazówek od ekspertów.

Uwaga: Warto podkreślić, że agenda spotkania została starannie opracowana, aby zapewnić maksimum wartości dla uczestników, (niezależnie od stopnia ich zaawansowania w tematyce ITIL). Prezentacje i dyskusje skoncentrują się na realnych studiach przypadków i praktycznych aspektach wdrożenia ITIL w różnorodnych środowiskach organizacyjnych.

Kluczowym punktem agendy spotkania będzie interaktywny panel dyskusyjny, moderowany przez Andrzeja Góralczyka, redaktora renomowanego Magazynu Dyrektorów IT. W panelu wezmą udział wybitni eksperci i praktycy z czołowych firm branży IT w Polsce.

Uczestnicy panelu reprezentują różnorodne perspektywy i bogate doświadczenie w obszarze ITIL, (zarówno od strony dostawców technologii, jak i użytkowników końcowych). Ich udział gwarantuje wysoki poziom merytoryczny dyskusji i praktyczne podejście do omawianych zagadnień.

Celem panelu jest stworzenie przestrzeni do otwartej wymiany poglądów, (zadawania pytań) i dzielenia się doświadczeniami związanymi z ITIL. Uczestnicy spotkania będą mieli wyjątkową okazję do interakcji z ekspertami, (uzyskania odpowiedzi na nurtujące pytania) i nawiązania cennych kontaktów branżowych.

„Rewolucyjne zmiany w podejściu do zarządzania usługami IT nastąpiły w ostatnim dziesięcioleciu. ITIL stał się niekwestionowanym standardem, definiującym kierunki rozwoju branży.”

Po zakończeniu części otwartej, punktualnie o godzinie 12:30, rozpocznie się ekskluzywne spotkanie dedykowane wyłącznie Członkom Klubu CIO. Ta kameralna część programu oferuje unikalną możliwość pogłębienia wiedzy w kluczowych obszarach zarządzania IT oraz (rozwoju osobistego kadry menedżerskiej).

W ramach tej części, zaplanowano dwie prelekcje wygłoszone przez uznanych ekspertów w swoich dziedzinach. Prelegenci przedstawią aktualne zagadnienia i praktyczne rozwiązania, dostosowane do specyficznych potrzeb i wyzwań stojących przed kadrą zarządzającą IT.

Uwaga: Warto zauważyć, że tematyka spotkania Członków Klubu CIO wykracza poza ściśle techniczne aspekty IT, koncentrując się również na prawnych i zarządczych wymiarach pracy menedżera IT w dynamicznie zmieniającym się środowisku biznesowym.

Udział w otwartej części spotkania jest całkowicie bezpłatny, stanowiąc wyjątkową okazję do pogłębienia wiedzy i nawiązania cennych kontaktów. Należy jednak pamiętać, że (liczba miejsc jest ograniczona), dlatego organizatorzy gorąco zachęcają do pilnego potwierdzenia uczestnictwa.

Aby zagwarantować sobie miejsce na tym inspirującym wydarzeniu, prosimy o niezwłoczne przesłanie potwierdzenia uczestnictwa w obu częściach spotkania (zarówno otwartej, jak i zamkniętej dla Członków Klubu CIO), wybierając jedną z dwóch dostępnych form rejestracji.

Już teraz zapraszamy na kolejne otwarte spotkanie Klubu CIO, które odbędzie się 14 kwietnia, ponownie w ośrodku w Falentach. Tym razem (gościem specjalnym) będzie Jacek Santorski, znany i ceniony psycholog biznesu, który podzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem na temat komunikacji wśród Top Managerów.

W części dedykowanej Członkom Klubu CIO, Aleksander Lesz, menedżer IT z bogatym doświadczeniem w IT bankowości oraz założyciel firmy Softbank, podzieli się swoimi (przemyśleniami) na temat zakładania własnej firmy i odpowie na kluczowe pytanie: „Czy warto porywać się na własną firmę?”.

Wbrew powszechnemu przekonaniu o nieefektywności i biurokracji państwa, ekonomistka Mariana Mazzucato w swojej książce „Przedsiębiorcze państwo” przekonuje, że to właśnie aktywna rola państwa jest kluczowa dla innowacyjności i rozwoju gospodarczego. Publikacja, która zyskała uznanie na całym świecie, podważa neoliberalny dogmat o minimalnej roli państwa w gospodarce, ukazując państwo jako odważnego inwestora i katalizatora przełomowych innowacji.

Kluczowym argumentem autorki jest teza, iż innowacje nie są domeną wyłącznie sektora prywatnego. Wręcz przeciwnie, to _publiczne inwestycje często stanowią fundament dla późniejszego sukcesu komercyjnego. Mazzucato redefiniuje rolę państwa, przedstawiając je nie jako regulatora, a jako aktywnego uczestnika procesu innowacyjnego. Ta perspektywa ma istotne implikacje dla polityki gospodarczej, szczególnie w kontekście wyzwań współczesnej globalnej gospodarki.

Uwaga: Warto podkreślić, że książka Mazzucato wywołała szeroką debatę wśród ekonomistów i polityków, stając się punktem odniesienia w dyskusjach o przyszłości państwa i gospodarki. Jej tezy prowokują do ponownego przemyślenia utartych schematów i poszukiwania nowych modeli współpracy między sektorem publicznym i prywatnym.

Mazzucato argumentuje, że to ryzykowne inwestycje publiczne, a nie wyłącznie sektor prywatny, stanowią fundament innowacji. Przywołuje przykłady takich gigantów technologicznych jak Apple czy Google, których sukcesy opierają się na technologiach, takich jak Internet czy GPS, które powstały dzięki publicznemu finansowaniu. Autorka podkreśla, że sektor venture capital (VC) wkracza w późniejszej fazie, gdy ryzyko inwestycyjne jest już znacząco zredukowane przez wcześniejsze państwowe zaangażowanie.

Książka Mazzucato zyskała w Polsce dodatkowe znaczenie dzięki wstępowi napisanemu przez Mateusza Morawieckiego, ówczesnego wicepremiera. Tezy autorki idealnie wpisują się w koncepcję aktywnej polityki przemysłowej, promując ideę państwa jako animatora innowacji. Choć Polska znajduje się na innym etapie rozwoju niż kraje zachodnie, przykłady Chin czy Brazylii, które aktywnie inwestują w innowacyjne technologie, w tym zieloną energię, mogą stanowić inspirację dla polskich decydentów.

Polska, aspirując do roli innowacyjnej gospodarki, powinna uczyć się na doświadczeniach innych krajów, które skutecznie wykorzystały potencjał państwowych inwestycji. Nie chodzi o kopiowanie rozwiązań, ale o adaptację sprawdzonych modeli do polskich realiów i wyzwań rozwojowych. Kluczowym elementem jest budowanie silnych instytucji publicznych, zdolnych do efektywnego zarządzania środkami i wsparcia innowacyjnych przedsięwzięć.

Uwaga: Należy pamiętać, że aktywna polityka przemysłowa nie oznacza centralnego planowania czy nadmiernej ingerencji państwa w gospodarkę. Chodzi o strategiczne inwestycje w kluczowe obszary, tworzenie sprzyjających warunków dla rozwoju innowacji i współpraca z sektorem prywatnym.

Mazzucato krytykuje dominujący w mainstreamowej ekonomii podział na dynamiczny sektor prywatny i nieudolny sektor publiczny. Jej zdaniem, to błędne przekonanie doprowadziło do wielu nieporozumień, w tym do przypisywania kryzysu finansowego z 2007 roku długu publicznemu, a nie nadmiernemu zadłużeniu sektora prywatnego. Autorka podkreśla, że kluczowe jest nie samo ograniczanie deficytu budżetowego, lecz strategiczne inwestowanie środków publicznych, np. w badania i rozwój (B+R).

Ekonomistka zwraca uwagę na problem niedoceniania roli państwa w tworzeniu innowacji. Wspomina, że choć porażki państwowe są nagłaśniane, sukcesy pozostają często niezauważone. Algorytm Google, biotechnologia, czy innowacje w sektorze farmaceutycznym – to przykłady technologii, które powstały dzięki publicznemu finansowaniu, często na długo przed zaangażowaniem sektora VC.

Niedocenianie roli państwa w innowacjach prowadzi do niepełnego obrazu procesu innowacyjnego i może skutkować błędnymi decyzjami politycznymi. Ważne jest, aby docenić wkład państwa i uznać jego niezastąpioną rolę w kreowaniu przełomowych innowacji. Tylko wtedy można budować efektywną politykę innowacyjną, która wspiera rozwój gospodarczy i społeczny.

Uwaga: Pamiętajmy, że sukcesy państwa w innowacjach często pozostają w cieniu sukcesów sektora prywatnego, który komercjalizuje wyniki badań finansowanych ze środków publicznych. Ta niesprawiedliwość w postrzeganiu roli poszczególnych aktorów może zniechęcać państwo do dalszych inwestycji w B+R.

Mazzucato ostrzega przed niepokojącym zjawiskiem w relacjach między sektorem publicznym i prywatnym. Coraz częściej przypominają one pasożytnictwo, gdzie sektor prywatny czerpie korzyści z publicznych inwestycji w innowacje, minimalizując własne ryzyko i wkład w B+R. Przykład przemysłu farmaceutycznego, który korzysta z publicznych projektów badawczych, jednocześnie redukując własne inwestycje w B+R i skupiając się na marketingowej modyfikacji leków, jest tu szczególnie wymowny.

Koncepcja Mazzucato wpisuje się w nurt nowej teorii wzrostu, która podkreśla znaczenie innowacji i systemów innowacyjnych dla rozwoju gospodarczego. Konieczne jest współdziałanie państwa, uczelni i firm w procesie innowacyjnym. Ekonomistka porównuje Japonię i ZSRR, wskazując, że mimo wyższych nakładów na B+R w ZSRR, to Japonia odniosła sukces dzięki stworzeniu efektywnego systemu innowacyjnego, obejmującego współpracę sektora publicznego i prywatnego oraz transfer wiedzy i technologii.

System innowacyjny, według Mazzucato, jest kluczowym czynnikiem sukcesu innowacyjnego. Obejmuje on nie tylko nakłady na B+R, ale także jakość instytucji, współpracę między aktorami, transfer wiedzy i technologii, dostęp do kapitału i sprzyjające otoczenie regulacyjne. Budowa efektywnego systemu innowacyjnego jest wyzwaniem dla wielu krajów, w tym dla Polski.

Uwaga: Warto zauważyć, że nowa teoria wzrostu kładzie nacisk na jakość systemu innowacyjnego, a nie tylko na wysokość nakładów na B+R. Efektywny system innowacyjny potrafi generować więcej innowacji przy mniejszych nakładach, poprzez lepszą współpracę, transfer wiedzy i wykorzystanie synergii.

Mazzucato demistyfikuje szereg powszechnych przekonań dotyczących innowacji. Podważa mit o kluczowej roli sektora MŚP w innowacjach, wskazując na firmy szybko rosnące jako prawdziwych motorów wzrostu. Krytykuje również przecenianie roli patentów i sektora VC, który w jej ocenie unika ryzyka i wkracza dopiero na etapie komercjalizacji, po wcześniejszych inwestycjach publicznych. Podkreśla, że problemem Europy nie jest brak przepływu wiedzy, lecz niedostateczne inwestycje publiczne w B+R w porównaniu do USA.

Mity dotyczące innowacyjności często odwracają uwagę od kluczowej roli państwa i skutkują błędnymi decyzjami politycznymi. Ważne jest, aby obalić te mity i oprzeć politykę innowacyjną na rzetelnej wiedzy i dowodach. Tylko wtedy można budować efektywną strategię rozwoju innowacyjności, która przynosi korzyści gospodarcze i społeczne.

Uwaga: Należy pamiętać, że mity dotyczące innowacyjności są często propagowane przez grupy interesu, które chcą zminimalizować rolę państwa i maksymalizować swoje zyski>. Krytyczne myślenie i rzetelna analiza są kluczowe do odróżnienia faktów od fikcji w dyskusji o innowacjach.

Autorka przedstawia przykłady konkretnych amerykańskich inicjatyw rządowych, które ilustrują koncepcję „przedsiębiorczego państwa”. DARPA, program SBIR, wsparcie dla leków sierocych i Narodowa Inicjatywa na rzecz Nanotechnologii (NNI) to przykłady polityki przemysłowej, która nie tylko wspiera, ale aktywnie kreuje nowe rynki i technologie. Te inicjatywy pokazują, jak państwo może skutecznie angażować się w ryzykowne projekty badawcze i stymulować innowacje na skalę globalną.

Przykłady z USA potwierdzają, że państwo może być przedsiębiorcze i skutecznie wspierać innowacje. Inicjatywy takie jak DARPA czy SBIR są dowodem na to, że państwo może podejmować ryzyko, inwestować w przełomowe technologie i kreować nowe rynki. Te doświadczenia mogą być inspiracją dla innych krajów, w tym dla Polski.

Uwaga: Warto zauważyć, że sukces amerykańskich inicjatyw rządowych w obszarze innowacji nie jest przypadkowy. Wynika on z długoterminowej strategii państwa, wysokich nakładów na B+R i efektywnego systemu współpracy między sektorem publicznym i prywatnym.

Analizując sukces Apple, Mazzucato dowodzi, że nawet tak innowacyjna firma opiera swój rozwój na publicznie sfinansowanych technologiach. Internet, GPS, ekrany dotykowe – to tylko niektóre z przełomowych wynalazków, które umożliwiły powstanie iPoda, iPhone’a i iPada. Apple, choć genialny w integracji i komercjalizacji technologii, nie tworzy ich w próżni. Jego sukces jest możliwy dzięki wcześniejszym, często wieloletnim, inwestycjom państwa w badania i rozwój.

Sukces Apple jest ilustracją roli państwa w kreowaniu innowacji. Firma ta wykorzystała technologie opracowane dzięki publicznemu finansowaniu i stworzyła na ich podstawie przełomowe produkty. Apple jest przykładem firmy, która potrafi efektywnie komercjalizować wyniki badań finansowanych ze środków publicznych. Jego sukces nie byłby możliwy bez wkładu państwa.

Uwaga: Pamiętajmy, że sukces Apple nie umniejsza jego innowacyjności i przedsiębiorczości. Firma ta wykazała się geniuszem w integracji i komercjalizacji technologii. Jednak jego sukces opiera się na fundamentach stworzonych przez państwo. Ważne jest, aby docenić wkład obu aktorów w proces innowacyjny.

Mazzucato podkreśla, że w sektorze zielonych technologii kluczowa jest strategiczna rola państwa. Przykład USA, które zapoczątkowały rozwój energii wiatrowej i słonecznej, ale nie utrzymały wystarczającego wsparcia, pokazuje, że sektor VC jest zbyt niecierpliwy, aby sam sprostać wyzwaniom transformacji energetycznej. Przeciwnie, Chiny, z silną polityką państwa i bankami rozwoju, szybko stają się liderem w zielonych technologiach. Autorka konkluduje, że państwo musi aktywnie wyznaczać kierunek rozwoju i zapewniać długoterminowe finansowanie, od fazy badań i rozwoju, aż po masową produkcję.

Zielona rewolucja wymaga strategicznego zaangażowania państwa. Sektor prywatny, kierujący się krótkoterminowymi zyskami, nie jest w stanie sam sprostać wyzwaniom transformacji energetycznej. Państwo musi aktywnie kreować rynek dla zielonych technologii, inwestować w B+R, wspierać rozwój infrastruktury i regulować rynek. Tylko wtedy można osiągnąć cele klimatyczne i zbudować zrównoważoną gospodarkę.

Uwaga: Warto zrozumieć, że zielona rewolucja to nie tylko kwestia technologii, ale także zmiana modelu gospodarczego i społeczna transformacja. Państwo musi odgrywać kluczową rolę w tej transformacji, koordynując działania różnych aktorów i zapewniając sprawiedliwy i zrównoważony rozwój.

Na koniec Mazzucato stawia ważne pytanie o sprawiedliwy podział zysków z innowacji. Skoro państwo ponosi kluczowe ryzyko i koszty inwestycji innowacyjnych, powinno również mieć udział w zyskach, aby móc reinwestować je w dalszy rozwój. Autorka proponuje konkretne rozwiązania, takie jak opłaty licencyjne, udział w patentach czy warunkowe granty, które mogłyby zasilić narodowy fundusz innowacji. Podkreśla również rolę państwowych banków rozwoju, które z sukcesem działają w wielu krajach.

Sprawiedliwy podział zysków z innowacji jest kluczowy dla utrzymania długoterminowej innowacyjności. Jeśli sektor prywatny czerpie korzyści z publicznych inwestycji, państwo powinno mieć udział w tych zyskach, aby móc reinwestować je w dalszy rozwój innowacji. To model symbiozy, a nie pasożytnictwa, który powinien być promowany.

Uwaga: Warto rozważyć, że sprawiedliwy podział zysków z innowacji nie tylko wspiera dalszy rozwój innowacyjności, ale także zmniejsza nierówności społeczne. Zyski z innowacji powinny być dzielone bardziej sprawiedliwie, aby przynosiły korzyści całemu społeczeństwu, a nie tylko wąskiej grupie osób i firm.

Podsumowując, książka Mariany Mazzucato „Przedsiębiorcze państwo” to ważny głos w debacie o roli państwa w gospodarce opartej na wiedzy. Rewidując tradycyjne podejście, autorka przekonuje, że państwo nie jest tylko regulatorem, ale przede wszystkim aktywnym i niezbędnym aktorem w procesie innowacji i wzrostu gospodarczego. Konieczne jest docenienie i zrozumienie tej roli, aby budować konkurencyjną i innowacyjną gospodarkę przyszłości.

Przyszłość gospodarki zależy od innowacji. Innowacje są motorem wzrostu gospodarczego, źródłem nowych miejsc pracy i lepszego standardu życia. Państwo musi odgrywać kluczową rolę w kreowaniu innowacji, poprzez strategiczne inwestycje, wspieranie badań i rozwoju i budowanie efektywnego systemu innowacyjnego. Tylko wtedy Polska może stać się krajem innowacyjnym i konkurencyjnym na arenie międzynarodowej.

Polska, podobnie jak wiele innych państw, stoi u progu wyboru optymalnej ścieżki rozwoju społeczno-gospodarczego. Dyskusja o przyszłości ekonomicznej kraju oscyluje wokół dwóch głównych podejść: strategii polaryzacyjno-dyfuzyjnej, określanej też mianem „lokomotyw wzrostu”, oraz koncepcji rozwoju zrównoważonego, podkreślającej równomierny wzrost we wszystkich regionach.

W kontekście mobilności społecznej, istotna staje się relacja z przestrzenią fizyczną, w tym forma prawna użytkowania mieszkań. W dzisiejszym, dynamicznie zmieniającym się świecie, tradycyjne postrzeganie własności jako źródła wolności i niezależności, może ulec przewartościowaniu. Własność, szczególnie w kontekście zobowiązań kredytowych, może ograniczać mobilność i elastyczność na rynku pracy.

Zastanów się: Czy preferowanie własności nad wynajmem w polskiej polityce mieszkaniowej, promowane przez sektor dewelopersko-bankowy, nie stanowi bariery dla rozwoju społeczeństwa wyboru? Uzależnienie finansowe i przestrzenne ogranicza zdolność do szybkiego reagowania na fluktuacje gospodarcze i poszukiwania lepszych perspektyw zawodowych.

Model polaryzacyjno-dyfuzyjny często przeciwstawia się koncepcji rozwoju zrównoważonego, który zakłada ekwiwalentny wzrost wszystkich regionów, niezależnie od ich potencjału i specyfiki. Jednak, jak argumentuje autor, rozwój zrównoważony w praktyce może okazać się utopią.

Analiza: Metropolie wyróżniają się unikalną koncentracją czynników wzrostu: urbanistycznych, przemysłowych, technologicznych, społecznych i biznesowych. Synergie zachodzące w tych ośrodkach generują silne pole przyciągania, absorbujące kapitał, talenty i inwestycje. Mniejsze ośrodki, z uwagi na limitowany potencjał rynkowy, demograficzny i kadrowy, nie są w stanie wytworzyć analogicznej dynamiki rozwoju.

Konkluzja: Strategia polaryzacyjno-dyfuzyjna, bazująca na wzmacnianiu „lokomotyw” gospodarczych, wydaje się najefektywniejszą drogą do wzrostu dobrobytu. Zgodnie z prawami ekonomii, bogactwo spływa z góry na dół, a nie odwrotnie. Jedynie silne i prężne metropolie mogą rozpędzić lokomotywę polskiej gospodarki.