Blog

W dzisiejszym świecie, dostęp do Internetu jest kluczowy zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. W Polsce, korzystanie z sieci nie wiąże się zazwyczaj z wysokimi kosztami, jednak sytuacja diametralnie się zmienia podczas podróży zagranicznych, szczególnie poza Europejski Obszar Gospodarczy. Koszty roamingu danych mogą być znaczące, co stanowi problem zarówno dla firm, jak i osób prywatnych. Z drugiej strony, obcokrajowcy odwiedzający Polskę również napotykali trudności z dostępem do przystępnego cenowo Internetu. Odpowiedzią na te wyzwania jest łódzki start-up XOXO WiFi, który w 2016 roku rozpoczął działalność pod marką Polish WiFi, oferując wynajem mobilnych routerów dla obcokrajowców. Od września ubiegłego roku firma działa pod nazwą XOXO WiFi, nawiązującą do popularnego internetowego skrótu oznaczającego „uściski i buziaki” – pozdrowienia często wysyłane z podróży.

XOXO WiFi to innowacyjny projekt, unikatowy nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Umożliwia on korzystanie z nielimitowanego dostępu do Internetu w ponad 130 krajach, po z góry ustalonej, atrakcyjnej cenie. Dzięki temu użytkownicy mogą uniknąć nieprzewidzianych i wysokich kosztów roamingu, które często stanowią poważny problem podczas podróży służbowych i prywatnych.

Uwaga: Sercem rozwiązania jest niewielki, intuicyjny w obsłudze router WiFi, który może obsłużyć do 5 urządzeń jednocześnie. Opatentowane oprogramowanie routerów XOXO WiFi automatycznie łączy się z najsilniejszą dostępną siecią lokalną w danym kraju, zapewniając stabilne połączenie 3G+/4G. Niezależnie od tego, czy podróżujesz po Stanach Zjednoczonych, Dubaju czy Chinach, wystarczy jedno naciśnięcie przycisku, aby cieszyć się nielimitowanym Internetem. Bezpieczeństwo przesyłanych danych gwarantuje protokół WPA2.

Choć routery mobilne XOXO WiFi są najczęściej wynajmowane, firmy, które regularnie wysyłają pracowników za granicę, mają możliwość zakupu urządzeń na własność. Dodatkowym atutem jest funkcja Wifi Calling. Jeśli operator komórkowy użytkownika oferuje tę opcję, XOXO WiFi umożliwia prowadzenie rozmów telefonicznych w ramach krajowego planu taryfowego, co generuje dodatkowe oszczędności.

Dotychczas użytkownicy XOXO WiFi odwiedzili 112 krajów i zużyli łącznie 10 terabajtów danych, co świadczy o popularności i realnych korzyściach z usługi. Szczególnie doceniają ją osoby często podróżujące, kierowcy, blogerzy oraz przedsiębiorcy, którzy w podróży służbowej muszą transferować duże ilości danych i potrzebują niezawodnego połączenia.

Dla biur podróży, XOXO WiFi może stanowić nowoczesny element oferty, podnoszący atrakcyjność wyjazdów do egzotycznych destynacji, takich jak Afryka, Azja czy Karaiby. XOXO WiFi to idealne rozwiązanie dla osób ceniących komfort na urlopie i profesjonalizm w podróżach biznesowych. Obserwujemy rosnącą świadomość firm, które dostrzegają, że bezpieczny i szybki Internet ma bezpośredni wpływ na efektywność delegacji zagranicznych. Analizując koszty roamingu generowane przez pracowników, często okazuje się, że stanowią one znaczną część budżetu firmy, której można uniknąć.

XOXO WiFi to nie tylko oszczędność, ale przede wszystkim wygoda i pewność dostępu do Internetu na całym świecie. To idealne rozwiązanie dla nowoczesnego biznesu i wymagających podróżników.

W erze cyfrowej państwo na nowo definiuje relacje z obywatelami. Państwo usługowe to efektywny usługodawca, który solidaryzuje się z obywatelami, a nie tylko zbiór procedur i instytucji. O tym, jak ta transformacja przebiega w Polsce, opowiada Nikodem Bończa Tomaszewski, CIO Roku 2015, szef Centralnego Ośrodka Informatyki (COI), który odegrał kluczową rolę w uratowaniu projektu pl.ID i zbudowaniu silnych kompetencji informatycznych w sektorze publicznym.

Uwaga: Hasło „.gov w domenie, .com w działaniu” idealnie oddaje filozofię COI – łączenie misji publicznej z efektywnością rynkową. Jak podkreśla Nikodem Bończa Tomaszewski, COI odważnie wkroczyło w obszar ratowania projektu pl.ID, rezygnując z czasochłonnych audytów na rzecz dynamicznego działania i „rozpoznania bojem”.

„Nie bawiliśmy się też w żadne audyty i kontrole, żeby wstępnie rozpoznać temat. Wiadomo, że projekt trzeba ratować, a kontrola służy diagnozowaniu problemów, ale ich nie rozwiązuje. W COI mam zasadę przejmowania całego obszaru kryzysowego, czyli rozpoznania bojem. Wiedzę budujemy w trakcie przejmowania – „learning by doing”, ale tylko w sytuacji, kiedy to my bierzemy odpowiedzialność za zadanie i nie ma możliwości odwrotu.”

Kluczowe okazało się połączenie merytokracji z umiejętnością budowania relacji, a także zaufanie ze strony właściciela projektu do metod działania COI. Te elementy stanowiły fundament sukcesu w ratowaniu projektu pl.ID. (więcej w tabeli poniżej)

Podkreślmy, że projekt pl.ID, dotknięty kryzysem w 2012 roku, stanął w obliczu realnego zagrożenia. COI pod kierownictwem Nikodema Bończy Tomaszewskiego podjęło wyzwanie jego uratowania i transformacji w System Rejestrów Państwowych. Mimo krótkiego czasu i wykorzystania znacznej części budżetu, COI z sukcesem uruchomiło system 1 marca 2015 roku.

System Rejestrów Państwowych

Zintegrowany system informatyczny obejmujący kluczowe rejestry państwowe, takie jak PESEL, Rejestr Dowodów Osobistych i Baza Usług Stanu Cywilnego. Przykładem korzyści jest sprawniejsza obsługa obywateli w urzędach.

Zakres projektu był imponujący – modernizacja centrów danych, relokacja infrastruktury PESEL, budowa Zintegrowanej Infrastruktury Rejestrów oraz kluczowego Systemu Rejestrów Państwowych, obejmującego PESEL 3.0, Rejestr Dowodów Osobistych, Baza Usług Stanu Cywilnego i inne rejestry. System ten objął wszystkich obywateli Polski, jednostki samorządu terytorialnego i instytucje państwowe.

Co istotne, COI zoptymalizowało projekt, obniżając koszty realizacji i utrzymania, co przyniosło budżetowi państwa znaczące oszczędności.

Warto zaznaczyć, że realizacja projektu pl.ID stała się katalizatorem rozwoju COI. Powstały nowe piony odpowiedzialne za development, zarządzanie projektami i UX. COI pozyskało unikalne kompetencje, stając się organizacją IT zdolną do realizacji kompleksowych zadań informatycznych. Wzrost zatrudnienia i budżetu o około 100% świadczy o skali transformacji.

Wraz z COI upowszechniła się kultura projektowa, choć nie obyło się bez wyzwań. Próby obejścia struktur projektowych i interwencje różnych grup interesariuszy były na porządku dziennym. (Szczegóły w poniższej liście)

„W zarządzaniu projektami kluczowe są fakty, dane i kompetentna struktura po stronie klienta, a także współpraca z lokalnymi administratorami systemu.”

Jak wspomniano, Koncepcja user-centered design stała się fundamentem podejścia COI. Skupienie na potrzebach użytkowników i korzyściach dla obywateli stało się priorytetem. Architektura systemu została podporządkowana osiągnięciu tych celów, a nie jedynie rozbudowie infrastruktury.

Dla nas rzeczywiście bardzo ważny jest citizen centered design. Określamy skalę korzyści, jakie możemy uzyskać dzięki wprowadzanym przez nas zmianom. Można wydać na projekt 4, 9, 40 mln albo 1 mld zł? Tak, o ile jest to opisane realnym rachunkiem szacowanych zysków z inwestycji dla obywateli, przedsiębiorców, NGO i innych podmiotów, na których rzecz działa państwo. W praktyce często okazuje się, że czym mniejszy projekt, tym bardziej namacalne efekty i wymierne korzyści.

„Mierzalne efekty i korzyści dla obywateli są kluczowym wskaźnikiem sukcesu projektów IT w administracji publicznej.”

Należy przypomnieć, że Utworzenie pionu developerskiego w COI było przełomem. Budowa własnych kompetencji w zakresie analizy i programowania okazała się kluczowa dla samodzielności i efektywności organizacji. Wbrew sceptycyzmowi, zespół developerski udowodnił, że instytucja państwowa może skutecznie budować i utrzymywać własne zespoły IT.

COI postawiło na metodyki zwinne w zarządzaniu projektami, w szczególności Scrum. Kultura organizacyjna i ludzie zostali uznani za ważniejsze niż sztywne procedury. Obecnie COI pracuje nad konsolidacją doświadczeń i wypracowaniem własnego procesu projektowego, opartego na zwinnych metodykach. (Metodyki zwinne – definicja poniżej)

„Kultura organizacyjna i elastyczność w podejściu do zarządzania projektami są kluczowe dla sukcesu w IT.”

Formalnie COI działa jako przedsiębiorstwo należące do Ministra Cyfryzacji, podlegając zarówno regulacjom sektora publicznego, jak i zasadom efektywności rynkowej. Model „.gov w domenie, .com w działaniu” pozwala na czerpanie najlepszych praktyk z obu światów – łączenie misji publicznej z elastycznością i racjonalnością biznesową. Ten hybrydowy model okazał się skuteczny.

Model „.gov w domenie, .com w działaniu” jest kluczowy dla zrozumienia filozofii COI. Łączy w sobie publiczną misję z rynkową efektywnością. COI działa jak firma, ale służy państwu i obywatelom.

„Hybrydowy model działania COI to unikalne połączenie sektora publicznego i prywatnego, które przynosi korzyści obu stronom.”

Warto podkreślić, że Konferencja „Państwo usługowe”, zorganizowana przez COI w 2015 roku, podkreśliła wagę tej idei w kontekście transformacji cyfrowej Polski. Nikodem Bończa Tomaszewski diagnozuje obecny model państwa jako regulacyjny, charakterystyczny dla epoki przemysłowej, który w erze cyfrowej staje się anachroniczny.

Państwo regulacyjne to państwo górujące nad obywatelami, przedsiębiorcami i innymi podmiotami, które sprowadza swoją rolę do kontroli i nadzoru nad rzeczywistością społeczną. Urzędnicy w takim państwie wierzą, że wiedzą wszystko najlepiej, a obywateli niczym dzieci należy kontrolować dla ich własnego dobra. Oczywiście przedsiębiorca staje się wrogiem nr 1, bo nie dość, że działa samodzielnie i nikogo nie chce się słuchać, to jeszcze ma środki, żeby swoje pomysły realizować. To anachroniczne podejście.

„Transformacja w kierunku państwa usługowego to kluczowy kierunek rozwoju administracji publicznej w XXI wieku.”

Jak zauważono, Polska ma szansę podążać ścieżką transformacji cyfrowej w kierunku państwa usługowego, dysponując znaczącymi funduszami UE na ten cel. Ministerstwo Cyfryzacji pod kierownictwem Anny Streżyńskiej podejmuje działania w celu informatyzacji państwa i budowy zintegrowanego portalu e-usług, wzorowanego na gov.uk. COI i portal obywatel.gov.pl stanowią fundament tych zmian.

Wyzwaniem pozostaje transformacja ePUAP w nowoczesną platformę e-usług, skupioną na realnym załatwianiu spraw online, a nie tylko na wymianie dokumentów. Ideał cyfrowego państwa w 2020 roku to wdrożenie modelu usługowego, administracja posługująca się zrozumiałym językiem, kompetencje IT w sektorze publicznym i rozbudowany portal e-usług obywatel.gov.pl.

„Przyszłość polskiej administracji publicznej leży w transformacji cyfrowej i budowie państwa usługowego na wzór najlepszych światowych praktyk.”

Na zakończenie, Nikodem Bończa Tomaszewski, pytany o plany na przyszłość poza COI, wspomina o tęsknocie za pracą naukową i tworzeniem nowych technologii. Podkreśla potencjał polskiego przemysłu IT i sektora kreatywnego, który wciąż nie jest w pełni wykorzystany. Jego wizja to tworzenie zarówno generycznych, jak i innowacyjnych rozwiązań, które umocnią pozycję Polski na globalnym rynku technologicznym. Kluczem do sukcesu, jak zawsze, pozostaje budowa silnego zespołu.

Nikodem Bończa Tomaszewski – menedżer, ekspert IT, publicysta, historyk, twórca Narodowego Archiwum Cyfrowego. Od 2012 roku dyrektor Centralnego Ośrodka Informatyki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, przeprowadził kompleksową reformę COI i zbudował zespół pozwalający na samodzielną realizację strategicznych dla państwa projektów cyfrowych. Jego wkład jest nieoceniony.

„Przyszłość IT w Polsce leży w innowacjach i silnych zespołach kompetentnych profesjonalistów.”

Rynek IT przechodzi transformację, a kluczowym elementem sukcesu staje się adaptacja do dynamicznie zmieniających się potrzeb. Niemal ¹/₃ amerykańskich menedżerów IT sygnalizuje zamiar powiększenia zespołów w nadchodzącym roku. To istotny sygnał ożywienia w branży, kontrastujący z latami niepewności ekonomicznej.

Z przeprowadzonych badań wynika, że na czele poszukiwanych kompetencji stoją programowanie i rozwijanie aplikacji oraz zarządzanie projektami. Te dwa obszary, stanowiące fundament nowoczesnej cyfrowej gospodarki, przyciągają największą uwagę rekruterów. (Szczegóły w Tabeli 1).

Uwaga: Warto podkreślić, że badanie identyfikuje dziewięć kluczowych obszarów kompetencji, które zdaniem w opinii menedżerów IT będą najbardziej poszukiwane w ich działach w nadchodzącym roku. Poniżej prezentujemy szczegółowe omówienie każdej z nich.

Podsumowując, badanie CW z 2011 roku jednoznacznie wskazuje na kluczową rolę programistów i menedżerów projektów na rynku pracy IT. Równocześnie, zapotrzebowanie na specjalistów w zakresie help desk, zarządzania siecią, Data Center, bezpieczeństwa i telekomunikacji wydaje się być nieco mniejsze, choć wciąż istotne.

Konkluzja: Inwestycja w rozwój umiejętności w programowaniu i zarządzaniu projektami wydaje się najbardziej perspektywiczna dla aspirujących ambitnych profesjonalistów IT w nadchodzącym roku. Rynkowa dynamika nieustannie się zmienia, ale fundamenty sukcesu w IT pozostają związane z tworzeniem i efektywnym wdrażaniem innowacji.

Czy podpisanie ustawy 500 złotych na dziecko przez Prezydenta Andrzeja Dudę, (w dniu 17 lutego), rzeczywiście stanowi przełom w kontekście polskiego kryzysu demograficznego?

Dotychczasowe działania rządowe, mające na celu ukierunkowane na zwiększenie liczby urodzeń, okazały się nieskuteczne, mimo znacznych nakładów finansowych. Program 500+ sam w sobie nie rozwiąże kryzysu demograficznego. Dniem przełomowym, (decydującym o zmianie trendu), będzie moment, w którym zostaną obniżone podatki obciążające pracę.

Polska rodzina, w przeciwieństwie do stereotypów, utrzymuje się nie z dotacji, ulg czy zasiłków, lecz z własnej pracy. To praca stanowi źródło bezpieczeństwa i determinuje decyzje o posiadaniu dzieci.

Rozumiem, że kluczowym argumentem jest wysokie opodatkowanie pracy jako główna przyczyna kryzysu demograficznego, a nie (jak się powszechnie uważa) niedostateczne wsparcie socjalne?

Uwaga: Bezdyskusyjnie to wysokie obciążenia fiskalne były źródłem kryzysu i bezrobocia. Wysokie opodatkowanie pracy ZUS-em, składkami i podatkami – (potwierdzają to raporty rządowe) – jest głównym źródłem bezrobocia.

Obecna władza, obniżając składkę rentową w latach 2005-2007, wykazała skuteczność tego mechanizmu, tworząc setki tysięcy miejsc pracy. Część z nich (istniejąca dotąd w szarej strefie) ujawniła się, ale znaczna część powstała od nowa. W obniżeniu opodatkowania pracy należy upatrywać siły napędowej zmian demograficznych, gwarantującej pracę dla Polaków na miejscu.

Czy zmniejszenie opodatkowania pracy spowoduje spadek dochodów budżetowych i uniemożliwi ograniczy realizację programów socjalnych?

Odpowiedź eksperta: To nieprawda. Rząd otrzyma więcej środków z legalnej pracy, których dziś nie ma dotychczas niedostępnych z powodu szarej strefy.

Poza tym, budżet państwa powinien być jak najmniejszy, a domowe budżety obywateli – jak największe.

Pobieranie środków od obywateli, przez rozbudowany aparat państwowy, a następnie ich zwracanie, jest nieefektywne – poza utrzymywaniem etatów pomijając koszty administracyjne.

Obecnie, (starając się o wsparcie), obywatele doświadczają mitręgi, tracąc czas i pieniądze. Dużo korzystniejsze byłoby zmniejszenie obciążeń fiskalnych, zamiast niż wypłaty dodatków – zawsze pomniejszonych o koszty operacji.

Nie tylko CIT jest nieefektywny, ale i PIT. Aparat skarbowy analizuje każde zeznanie podatkowe, zamiast w miejsce skupienia się na VAT.

Podatek od zysków kapitałowych, od oszczędności, jest efektywny i tani – jeden przelew z banku. Nie ma powodu, by PIT w ogóle istniał. To najbardziej szkodliwy podatek. Wpływy z PIT można uzyskać taniej.

Korzystniejszy byłby podatek od funduszu wynagrodzeń, działający do lat 90.

Czy program 500+ skłoni młodych do posiadania dzieci? Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej liczy na wzrost poziomu życia i zachętę.

Program może zwiększyć liczbę urodzeń, (jak w Estonii). Ale dzieci rodziły się i bez wsparcia, kończyły szkoły i studia, a potem emigrowały za pracą.

Uwaga: Bez likwidacji fiskalnej dyskryminacji pracy, dzieci z 500+, również wyemigrują. Inwestycja zasili obce państwa.

Tylko redukcja opodatkowania pracy zapewni pracę w każdym pokoleniu. Rząd, tworząc programy prorodzinne, nie uwzględnił pominął Polaków za granicą, tam zakładających rodziny.

Dwa miliony obywateli mogłoby wrócić, gdyby była praca. Mogliby mieć dzieci w Polsce, nie w Wielkiej Brytanii.

Ministerstwo przewiduje spadek ubóstwa dzieci z 23% do 11% dzięki ustawie.

Interwencyjnie tak, ale to rodzice utrzymują dzieci, nie rząd. Pracujący rodzice, bez nadmiernych podatków, poradzą sobie sami. Polityka rodzinna musi być inna.

Rząd obciąża pracę, podnosi VAT na artykuły dziecięce, a proponuje 500 zł dodatku. To polityka prorodzinna, a nie rodzinna. Efekt – dalej mało urodzeń.

Umowy cywilnoprawne są dyskryminowane – dotykające głównie młodych. Osoby na umowach cywilnoprawnych skorzystają z 500+, ale bez urlopów rodzicielskich nie mają praw rodzicielskich.

Obywatele nie powinni być dyskryminowani ze względu na formę zatrudnienia. Urlop rodzicielski to świadczenie społeczne, niezależne od umowy. Etat jest najbardziej dyskryminowany fiskalnie.

Uwaga: To dlatego przedsiębiorcy preferują umowy cywilnoprawne, mniej kosztowne i dające wyższe wynagrodzenie netto.

Czy 500 zł pobudzi konsumpcję i wzrost, zwracając część środków do budżetu? Rząd chce wzrostu znacznie wyższego niż w ostatnich 8 latach.

Największe obciążenie budżetu to emerytury i renty – miliardy złotych. Dlaczego te miliardy nie tamte środki nie pobudzają popytu, a 500+ ma to zrobić? Trzeba być konsekwentnym w ocenie.

Wicepremier Morawiecki chciałby wzrostu jak w latach 2005-2007 – 5% lub więcej. Czy to realne? Polska może mieć wzrost dwucyfrowy.

OECD w raportach o Polsce zwracała uwagę, że Polska, nawet bez środków UE pomijając fundusze unijne, może mieć wyższy wzrost, likwidując eliminując szkodliwe przepisy.

To najprostsza metoda na trwały wzrost, bez kosztów.

Na sfinansowanie 500+ rząd wprowadził podatek obrotowy. Miał zmusić korporacje do płacenia podatków. Obejmie handlowców detalicznych i sklepy internetowe. Czy korporacje nie płacą podatków w Polsce?

Polska ma szkodliwy system podatkowy. Trzeba go zmienić, a nie zamiast dokładać kolejne podatki. Podwyżka podatków zmniejsza wpływy do budżetu, obniżka zwiększa wpływy.

Przykład: Spadek dochodów po podwyżce akcyzy na alkohol i papierosy. System podatkowy jest taki, że firmy legalnie mogą nie płacić podatków. Im większa firma, tym płacenie podatków jest dobrowolne. CIT jest głupim i nieefektywnym podatkiem.

Podatek przychodowy byłby dodatkowym obciążeniem dla firm bez zysku? Pytanie redakcji.

Odpowiedź eksperta: Zysk jest kategorią umowną. Przedsiębiorca płaciłby 1% podatku od faktury. Koszty firmy to indywidualna sprawa.

Dlaczego firmy nie płacą CIT? Bo mogą. Wolą koszty od zysków. Stąd marne efekty CIT.

Podatek to koszt. Firmy dążą do minimalizacji podatków. Prawda. Dlatego w Polsce podejmują decyzje obniżające opodatkowanie, bez sensu w skali makro.

Orwell: „Nikt nie jest patriotą, jeśli chodzi o podatki”. Każdy wybiera korzystniejsze rozwiązanie. Im niższe podatki, tym więcej wpływów. Szwajcaria – przejrzysty system, zaufanie, brak emigracji podatkowej ograniczona emigracja podatkowa.

Firmy gotowe płacić podatki w danych państwach – trzeba konkurować systemami podatkowymi. Nie da się Nie można zmusić obywateli do płacenia podatków policyjnie.

Autorzy: Marek Wierzbicki, Helmut V. Gläser

Informatycy, postrzegani jako grupa zawodowa o specyficznej mentalności, ceniący niezależność i kierujący się własnymi zasadami, wymagają od menedżerów zastosowania (patrz: tabela poniżej) niestandardowych metod motywacji.

Menedżerowie zarządzający zespołami informatycznymi znajdują się w pewnym sensie w komfortowej sytuacji. Wynagrodzenia w IT są na ogół atrakcyjne, a bezpośrednie przełożenie działań informatyków na wyniki finansowe firmy bywa trudne do jednoznacznego ustalenia (choć brak działania z ich strony może mieć negatywny wpływ). To sprawia, że ustalanie premii za konkretne zadania dla informatyków nie jest prostym zadaniem. Uwaga: Warto podkreślić, że specyfika pracy w IT różni się znacząco od wielu innych branż.

Może to zaskakiwać, ale brak bezpośredniej motywacji finansowej w postaci premii zadaniowej w tym przypadku może być korzystny. W trudniejszej sytuacji są menedżerowie zespołów handlowych, gdzie system wynagrodzeń często opiera się na niskiej pensji podstawowej i prowizji od sprzedaży. Wydawałoby się, że motywowanie handlowców jest proste – im lepsza sprzedaż, tym większe zarobki.

Niestety, taki system motywacyjny często skupia pracowników na maksymalizacji premii, a nie na jakości sprzedaży i budowaniu długotrwałych relacji z klientami. Osoby z doświadczeniem w zarządzaniu sprzedażą wiedzą, że handlowcy potrafią konkurować między sobą o klientów, byle tylko osiągnąć wyższy poziom premii. W takim środowisku kluczową (i często niedocenianą) „umiejętnością” menedżera staje się negocjowanie z zarządem ciągłych podwyżek płac, wynikających z poczucia „dewaluacji” premii w oczach pracowników. Paradoksalnie, system premiowy, zamiast motywować, zaczyna demotywować.

Zauważmy: Informatycy, inaczej niż handlowcy, często poszukują motywacji w sferze intrinsycznej. Chodzi o satysfakcję płynącą z samego wykonywania zadania, poczucie sprawstwa i rozwoju kompetencji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, co naprawdę napędza informatyków do działania.

W praktyce, skuteczne motywowanie informatyków wymaga holistycznego podejścia, uwzględniającego specyfikę zespołu, indywidualne preferencje pracowników oraz kulturę organizacyjną firmy. Należy pamiętać, że nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania – to, co działa w jednym zespole, niekoniecznie sprawdzi się w innym.

Kluczowe jest budowanie relacji opartych na zaufaniu i wzajemnym szacunku. Menedżer powinien być partnerem dla zespołu, a nie tylko osobą wydającą polecenia. Dobre relacje (oparte na otwartości i komunikacji) ułatwiają zrozumienie potrzeb i oczekiwań pracowników, co jest niezbędne do skutecznej motywacji.

Podsumowując: Efektywna motywacja to ciągły proces, wymagający elastyczności, kreatywności i otwartości na zmiany. To inwestycja w kapitał ludzki, która przynosi wymierne korzyści w postaci zaangażowania, produktywności i lojalności zespołu.

Wracając do kwestii motywacji finansowej – choć atrakcyjne wynagrodzenie jest podstawą i czynnikiem higienicznym, to nadmierne skupienie się na premiach i bonusach może przynieść odwrotny skutek. Jak wspomniano wcześniej, system premiowy oparty wyłącznie na krótkoterminowych wskaźnikach może prowadzić do rywalizacji w zespole, braku współpracy i skupienia na ilości kosztem jakości.

Pieniądze są ważnym motywatorem, ale głównie w krótkim okresie. Długoterminowa motywacja opiera się na czynnikach intrinsycznych – satysfakcji z pracy, poczucia sensu, rozwoju i uznania. Menedżer powinien dążyć do równowagi między motywacją finansową a niematerialną, dostosowując narzędzia do specyfiki zespołu i indywidualnych potrzeb pracowników.

Pułapki motywacji finansowej

Mogą obejmować krótkoterminową skuteczność kosztem długoterminowego zaangażowania, rywalizację i brak współpracy w zespole, oraz skupienie na ilości zamiast jakości. Przykładowo, system premii zadaniowej może demotywować w przypadku bardziej kompleksowych projektów, gdzie trudno o mierzalne wskaźniki.

Firma X, startup z branży IT, zrewolucjonizowała swoje podejście do motywacji informatyków. Zamiast tradycyjnego systemu premiowego, wprowadziła program „Autonomia i Rozwój”. Program ten opiera się na: elastycznym czasie pracy, budżecie szkoleniowym dla każdego pracownika, dniach innowacji (czas na własne projekty) oraz systemie mentoringu.

Efekty? Zadowolenie pracowników wzrosło o 45%^*, rotacja zmniejszyła się o 20%^*, a produktywność zespołu podniosła się o 30%^* w ciągu roku. Firma X udowodniła, że inwestycja w niematerialne czynniki motywacyjne przynosi wymierne korzyści biznesowe.

1. Wprowadzenie elastycznego czasu pracy.
2. Udostępnienie budżetu szkoleniowego.
3. Organizacja dni innowacji.
4. Stworzenie systemu mentoringu.

Motywowanie informatyków to wyzwanie, ale i szansa dla menedżerów IT. Zrozumienie specyfiki tej grupy zawodowej, odstąpienie od utartych schematów i skupienie się na czynnikach intrinsycznych – autonomii, mistrzostwie, wyzwaniach intelektualnych i uznaniu – to klucz do sukcesu. Pamiętajmy, że zadowolony i zmotywowany informatyk to najcenniejszy kapitał firmy.

Inwestycja w relacje, rozwój i well-being pracowników IT przynosi długoterminowe korzyści – większą produktywność, mniejszą rotację i lepszą atmosferę w zespole. Warto więc odejść od myślenia o motywacji wyłącznie w kategoriach finansowych i otworzyć się na nowe, nietypowe podejścia. Bo jak powiedział Peter Drucker, „Kultura zjada strategię na śniadanie”. A dobra kultura zaczyna się od zmotywowanych ludzi.