Wstęp do pułapek debiutu
Debiut giełdowy – temat złożony i wielowymiarowy, ponownie znalazł się w centrum uwagi ekspertów.
Warszawska Giełda Papierów Wartościowych stała się areną panelu dyskusyjnego, gdzie specjaliści i zaproszeni goście analizowali nie tylko aspekty przygotowawcze, ale przede wszystkim (z perspektywy ryzyka) potencjalne zagrożenia i metody ich minimalizacji.
Dobra strategia firmy to fundament minimalizacji ryzyka.
Zgodnie z artykułem źródłowym, spółka planująca IPO nie powinna ograniczać się do krótkoterminowego myślenia o jednorazowym zastrzyku kapitału.
Kluczowe jest spojrzenie perspektywiczne, uwzględniające kolejne emisje akcji.
Strategia debiutu powinna obejmować horyzont czasowy najlepiej pięcioletni, a w sektorach (dynamicznie rozwijających się technologii) nie krótszy niż trzyletni.
| Sektor | Optymalny horyzont strategii |
|---|---|
| Sektory tradycyjne | 5 lat |
| Nowe technologie | 3-5 lat |
„Strategiczne planowanie w kontekście IPO to nie sprint, lecz maraton. Długoterminowa wizja i konsekwencja w działaniu są kluczowe dla sukcesu.”
Modny trend – deklarowanie rozwoju poprzez przejęcia w prospekcie emisyjnym.
Pamiętajmy: Wejście na giełdę to sprzedaż obietnic, które muszą być wiarygodne.
Obietnice M&A powinny konkretyzować branże przejmowanych firm, warunki transakcji i cele rozwoju nieorganicznego.
Transakcje te są bowiem obarczone wysokim ryzykiem niepowodzenia.
Zaskakująco niskie ryzyko niedoszacowania ceny akcji przy IPO na GPW.
(W odróżnieniu od innych giełd rynków wschodzących.)
Poziom niedoszacowania porównywalny z giełdami krajów rozwiniętych.
Koszty pozyskania kapitału wykazują względnie spadkową tendencję.
Uwaga: Szczególna atrakcyjność małych i średnich spółek w indeksach WIG-40 i WIG-80 po IPO.
Generują one najwyższą całkowitą stopę zwrotu (TSR).
Strategia dywidendy powinna być integralną częścią strategii firmy, również w kontekście IPO, w budowaniu wartości dla akcjonariuszy.
Strategie, których należy unikać
Analiza pułapek debiutu giełdowego – kluczowy element panelu eksperckiego.
Profesor Krzysztof Opolski z WNE Uniwersytetu Warszawskiego, (podczas panelu dyskusyjnego,) przedstawił zestawienie strategii, które zwiększają ryzyko niepowodzenia IPO.
Sześć pułapek strategicznych
Poniżej (w formie listy,) przedstawiono strategie, które mogą prowadzić do pułapki podczas debiutu giełdowego.
Ich unikanie jest kluczowe dla sukcesu IPO.
- Strategia „ja też”
- Kopiowanie strategii (bez refleksji) skutecznych w innych organizacjach. Przykład: mechaniczne powielanie działań konkurencji bez analizy własnych zasobów.
- Strategia „zabierania innym”
- Przechwytywanie klientów konkurencji poprzez manipulacje cenowe lub kampanie dyskredytujące. Ryzyko: działania odwetowe i wojny cenowe.
- Strategia „zaślepieńców”
- Realizowana przez przedsiębiorców przekonanych o genialności własnej idei bez weryfikacji rynkowej. Efekt: inwestycje w niepotrzebne lub przestarzałe technologie.
- Strategia „testowania rynków”
- Rozwijanie nowych możliwości bez pełnego zaangażowania. (Półśrodki i brak determinacji.) Konsekwencja: utrata szans i zasobów.
- Strategia „jednego sukcesu”
- Próba powielania metod jednorazowego sukcesu rynkowego zamiast dywersyfikacji działań. Pułapka: brak adaptacji do zmieniających się warunków rynkowych.
- Strategie „nadmiernej konkurencyjności”
- Konkurowanie (bez kompromisu) z firmami o porównywalnej sile rynkowej. Skutek: wyczerpujące wojny konkurencyjne i spadek rentowności.
Podsumowując zalecenia strategiczne: Koncentracja na kluczowych obszarach działalności, w których firma ma pozycję lidera lub potencjał do jej osiągnięcia.
Wycofanie środków z obszarów drugorzędnych i priorytetowe traktowanie gotówki nad zyskami.
Kluczowe jest również osiągnięcie przewagi kosztowej nad konkurencją i strategiczne manewrowanie kosztami w celu zniechęcenia konkurentów.
Ryzykowne, ale atrakcyjne przejęcia
Raport PwC o fuzjach i przejęciach (PwC) – coroczne kompendium wiedzy o rynku M&A w Europie Środkowej i Wschodniej.
(Z raportu wynika,) że emitenci coraz częściej deklarują przeznaczenie środków z IPO na akwizycje.
Przykłady: Krakchemia, Pamapol, Seko, ABM Solid.
| Spółka | Sektor | Cel IPO |
|---|---|---|
| Krakchemia | Chemiczny | Przejęcia |
| Pamapol | Spożywczy | Przejęcia i rozwój |
| Seko | Budowlany | Ekspansja, akwizycje |
| ABM Solid | Ochrona | Przejęcia regionalne |
„Fuzje i przejęcia stanowią istotny element strategii rozwoju przedsiębiorstw, zwłaszcza w kontekście dynamicznie zmieniającego się rynku.”
Wiceprezes PwC, Jacek Socha, (zwraca uwagę,) że przejęcia spółek giełdowych to sposób na wejście na parkiet „tylnymi drzwiami” (reverse takeover).
Metoda popularna na giełdach zachodnich, zwłaszcza w Londynie.
W Polsce rzadziej stosowana, przykład: NFI Hetman (NFI Empik Media&Fashion).
Potencjalne zagrożenie: IPO podwyższa ryzyko przejęcia.
Akcje w wolnym obrocie mogą stać się celem konkurencji, prowadząc do wrogiego przejęcia.
Jacek Socha: „To powód, dla którego spółki niechętnie oferują większościowy pakiet akcji w ofercie publicznej.”
Analiza debiutów na GPW w latach 2003-2006: (rzadko wiązały się z utratą kontroli.)
Tylko 16% debiutantów oferowało ponad 50% kapitału.
Struktura ofert: 13 spółek (do 20%), 29 spółek (20-30%), 26 spółek (30-40%), 13 spółek (40-50%), 9 spółek (50-60%), 7 spółek (powyżej 60%).
Komentarze
Na chwilę obecną: Brak komentarzy do artykułu.
Zachęcamy do dzielenia się opiniami i perspektywami.
Twój komentarz może być pierwszy!
[Najnowsze] | [Na ten temat] | [Najpopularniejsze]
Dodaj komentarz