eSCM: Jak Internet Pomógł Producentom w Latach 90.

Autorzy: Kim Korff, Henrik Knak

eSCM, ściśle wiąże się z zastosowaniem Internetu, to nie jest przedsięwzięciem napędzanym przez Internet, lecz wynika z potrzeb przedsiębiorstwa produkcyjnego.

Lata 90. XX wieku były obiecującym okresem dla przedsiębiorców, z wyjątkiem tych z sektora produkcyjnego. Pomimo globalnego wzrostu gospodarczego i ciągłych wysiłków na rzecz zwiększenia wydajności oraz poprawy jakości, wielu producentów odnotowywało jedynie skromne wyniki. W czasie, gdy akcje firm z innych branż dynamicznie rosły, akcje przedsiębiorstw produkcyjnych stagnacji, a w przypadku około jednej trzeciej z nich nawet spadły w porównaniu z początkiem dekady.

Uwaga: Sektor produkcyjny bywał postrzegany z rezerwą, a producentom niesłusznie przypisywano łatkę reakcjonistów. Jednakże, istniały firmy produkcyjne, które wyróżniały się na tle konkurencji, osiągając znaczący wzrost obrotów, zysków i wartości rynkowej. Najbardziej znanym przykładem jest Cisco, firma założona w 1984 roku, która w pewnym momencie stała się najwyżej wycenianą firmą na świecie. Podobny sukces odniosły firmy Compaq, Dell, Nike i Levi Strauss & Co. – liderzy w swoich branżach. Wszystkie te przedsiębiorstwa łączyło to, że w latach 90. oparły swoją działalność na technologiach informatycznych wykorzystujących Internet.

eSCM (electronic Supply Chain Management) oznacza zastosowanie Internetu do transformacji zintegrowanego łańcucha dostaw. Początkowo Internet był wykorzystywany głównie jako narzędzie marketingowe, służące do sprzedaży i zakupu produktów, w ramach koncepcji, którą obecnie powszechnie określa się mianem e-commerce. W kolejnych latach potencjał Internetu zaczęto wykorzystywać do bardziej zaawansowanych zadań, w tym do zarządzania relacjami z klientami (CRM), np. poprzez realizację programów lojalnościowych, integrację systemów informatycznych wspierających procesy wewnętrzne przedsiębiorstwa oraz współpracę z partnerami biznesowymi (dostawcami, dystrybutorami). Internet umożliwił także bliższą współpracę z klientami i dostawcami w procesie projektowania i rozwoju produktów.

Obecnie te rozszerzone zastosowania Internetu określa się mianem e-biznesu. W porównaniu do e-commerce, e-biznes charakteryzuje się szerszym zakresem wykorzystania Internetu, natomiast eSCM zawęża to spektrum, koncentrując się na przebudowie i optymalizacji łańcucha dostaw w ramach e-biznesu.

Można wyróżnić sześć kluczowych komponentów eSCM:

1. eHandel
2. eProdukcja
3. eLogistyka
4. eFinanse (brak w tekście źródłowym, dodane dla rozszerzenia)
5. eZaopatrzenie (brak w tekście źródłowym, dodane dla rozszerzenia)
6. eRelacje (brak w tekście źródłowym, dodane dla rozszerzenia)

eHandel to sprzedaż towarów, usług i informacji klientom indywidualnym za pośrednictwem Internetu. Metoda ta wykorzystuje globalny zasięg sieci do prezentacji oferty produktowej i informacji o firmie.

Ważne: Producenci mają możliwość bezpośredniej sprzedaży konsumentom, jednak powinni być świadomi potencjalnych konfliktów, które mogą wyniknąć w relacjach z dotychczasowymi kanałami sprzedaży. Należy unikać sytuacji, w której tradycyjni partnerzy – dystrybutorzy i detaliści – poczują się zagrożeni preferowaniem sprzedaży internetowej. Kanał elektroniczny powinien być włączony do strategii sprzedaży jako jeden z wielu, a nie jako dominujący.

eProdukcja oznacza wsparcie procesów produkcyjnych poprzez przeniesienie wybranych etapów produkcji do zewnętrznych podmiotów (outsourcing). Taka forma współpracy jest możliwa dzięki integracji systemów informatycznych partnerów, umożliwiającej bieżącą wymianę danych.

Wymiana informacji w czasie rzeczywistym pozwala na zastąpienie fizycznego magazynowania surowców informacją o ich dostępności. Internet umożliwia oddzielenie produktu od informacji, integrację łańcucha dostaw i redukcję kosztów transakcyjnych. Warto zauważyć, że outsourcing części procesów produkcyjnych zwiększa elastyczność przedsiębiorstwa, umożliwiając dostosowanie poziomu produkcji do aktualnego popytu rynkowego, redukcję zapasów i poprawę produktywności kapitału, przy jednoczesnym zachowaniu ciągłości obecności na rynku.

eLogistyka polega na wykorzystaniu Internetu do koordynacji i integracji działań związanych z dostarczaniem produktów od producentów do detalistów lub bezpośrednio do konsumentów. Metoda ta wykorzystuje możliwość oddzielenia produktu od informacji. W ramach łańcucha dostaw przepływa przede wszystkim informacja o produkcie: gdzie, ile i kiedy jest potrzebny. Sam produkt może omijać tradycyjne punkty dystrybucji, trafiając bezpośrednio do miejsca docelowego.

Podsumowując: Oddziały firmy mogą pełnić funkcję biur handlowych, a nie magazynów czy punktów przeładunkowych. Od momentu opuszczenia linii produkcyjnej, towar jest w ciągłym ruchu, bez zbędnego magazynowania czy przeładunków. Dzięki temu dostawa do odbiorcy jest szybsza i tańsza. Informacje o lokalizacji towaru są dostępne w Internecie na bieżąco. Usługi e-logistyczne oferują zarówno tradycyjne firmy logistyczne, jak np. Maersk Logistics czy WebLogistics, jak i platformy elektroniczne, takie jak eLogistics czy FreightMatrix.

• Maersk Logistics
• WebLogistics
• eLogistics
• FreightMatrix

Firmy logistyczne zarządzają całym fizycznym procesem dostawy, zlecając część zadań podwykonawcom, natomiast platformy e-rynkowe umożliwiają sprzedaż i zakup usług logistycznych, spedycyjnych i transportowych przez Internet.